मुलाकात (कविता) - अमृत लामिछाने

पुष २८, २०७७

थाहा छैन कति हजार वर्षपछि 

म ब्युँझिएको छु

धेरै लामो पर्खाइपछि तिमी आयौ

उसो त म तिमीलाई सोध्न सक्थेँ

किन तिमी यति ढिला आएकी ?

मेरो सास किन अस्थिर थियो ?

तिमीलाई झक्झकाएर सोध्न मन थियो

के पाप गरेको थिएँ मैले

र तिमी सिङ्गै युग बितेपछि आएकी छ्यौ ?

कुनै पोख्त सङ्गीतकारले रचेको

सबैभन्दा फिक्का सङ्गीत थिएँ म

बल्ल बुझें मेरो राग त तिमी पो रहेछौ ।

कुनै एस्ट्रेमा थिचिन लागेको

चुरोटको ठूटो थिएँ म

त्यसमा फेरि फिल्टर समाएर केही सर्को तानेर

कसैले पूर्ण गरिदिए झैँ भएको छु म

मलाई हिसाब किताब आउँदैन

पाप धर्म केही थाहा छैन

म त कुनै अन्तर बिनाको मान्छे

तर मैले अब आँफै भित्र हिसाब गरेको छु ।

जो तिमी आएपछि मात्र नाफामा गएको छ ।

यो समय जहाँ पनि जान सक्छ

यो हावा जहिलेसम्म पनि बग्न सक्छ

यो सृष्टि जहिलेसम्म पनि रहन सक्छ

हामी कालको घाँटीमा पाइला टेकेर हिड्दै गरौँला

बिन्ती आज म तिमी महसुस गर्न चाहान्छु ।

मेरो आँखामा बसिदेउ

तिमी सिङ्गै एक युग पछि आएकी छ्यौ ।